OCENA ZMIAN W AKTYWNOŚCI BIOELEKTRYCZNEJ MIĘŚNI ŻWACZY I SKRONIOWYCH POD WPŁYWEM

¹ Zen Machines Polska

²Międzynarodowy Instytut McKenziego Polska

³ Katedra Rehabilitacji Klinicznej, Akademia Wychowania Fizycznego w Krakowie

⁴Katedra Mechaniki Stosowanej, Politechnika Śląska

Streszczenie. Dysfunkcje narządu żucia manifestujące się jako ból twarzy, zaciskanie czy zgrzytanie zębami, prowadzić mogą do rozchwiania zębów w szczęce, starcia koron zębowych, zmian zapalnych, a ostatecznie zwyrodnieniowych w stawach skroniowo-żuchwowych. W ostatnich latach, wraz z rozwojem dentystyki nerwowomięśniowej, coraz więcej prac dokumentuje przyczyny tych dolegliwości zarówno w zaburzeniach aktywności bioelektrycznej mięśni, jak i w zaburzeniach postawy ciała w aspekcie jej biomechaniki i kontroli neuromotorycznej. Uważa się, ze wszelkie dysfunkcje układu mięśniowo-szkieletowego zlokalizowane w obrębie twarzy, szyi czy tułowia mogą przekładać się na zaburzenia funkcji stawów skroniowo-żuchwowych. Celem pracy jest ocena zależności pomiędzy aktywnością mięśni żwaczy i skroniowych, a postawą ciała.

Badaniami objęto 20 osób w wieku 20-35 lat bez dysfunkcji w obrębie narządu żucia. Badanie aktywności bioelektrycznej mięśni żwaczy i skroniowych przednich przeprowadzono za pomocą elektromiografu TeleMyo (Noraxon) zgodnie z wytycznymi projektu SENIAM. Ocenę sEMG badanych mięśni przeprowadzono podczas czynności zaciśnięcia zębów, a pomiar wykonano dwukrotnie: w pozycji swobodnej i w pozycji ze skorygowanym ustawieniem głowy w retrakcji.

Ocena aktywności badanych mięśni w pozycji swobodnej wykazała szereg nieprawidłowych aktywności, które uległy normalizacji podczas pomiaru w pozycji skorygowanej z ustawieniem głowy w retrakcji.

Uzyskane wyniki potwierdzają znaczenie zastosowania zasad ergonomii w codziennym życiu, gdzie przeciążenia i mikrourazy tkanek powstałe na skutek zaburzeń postawy ciała i nieprawidłowych wzorców ruchowych mogą być źródłem dysfunkcji narządu ruchu.